- ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Παιδοψυχιατρική παρακολούθηση:
Η φαρμακοθεραπεία δίνεται μόνο εφόσον κριθεί απαραίτητη από τον παιδοψυχίατρο και πάντα με την συναίνεση της οικογένειας.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΕξηγώντας στα παιδιά πώς είναι η πραγματική φιλία
Η κοινωνικοποίηση ξεκινά νωρίς στη βρεφική ηλικία όταν τα μωρά κλαίνε, χαμογελάνε και βγάζουν ήχους. Η φιλία εξελίσσεται φυσικά από αυτές τις πρώιμες εκφράσεις. Εξελίσσεται τόσο φυσικά που οι ενήλικες δεν αφιερώνουν πάντοτε τον χρόνο για να εξηγήσουν την έννοια της φιλίας στα παιδιά μέχρι εκείνα να έχουν τον πρώτο τους καβγά ή χωρισμό από τον φίλο τους.
«Δίνοντας στη φιλία μια ταμπέλα νωρίς δίνει στα παιδιά μια ευρύτερη κατανόηση του εαυτού τους και των ομοίων τους» υποστηρίζει η Molly O Shea, M.D., παιδίατρος στο Michigan.
Οι ενήλικες μπορούν να ξεκινήσουν να μιλούν στα παιδιά για τη φιλία ακόμα και από την ηλικία των 9 μηνών και, ρεαλιστικά, τα παιδιά ξεκινούν να έχουν περισσότερη διάδραση με τους συνομήλικούς τους γύρω στην ηλικία των 2 ή 3 ετών.
Η χρήση γλώσσας κατάλληλης για την ηλικία του παιδιού, όταν μιλάμε για τη φιλία, είναι απαραίτητη. Ένα δίχρονο δεν έχει το λεξιλόγιο ή την κατανόηση των συναισθημάτων που έχουν τα μεγαλύτερα παιδιά.
Δυο ειδικοί καταθέτουν τις προτάσεις τους για το πώς μπορείτε να μιλήσετε στο παιδί σας για τη φιλία.
Χρησιμοποιήστε το μοίρασμα για να ορίσετε τη φιλία
Καθώς ένα παιδί ξεκινά το δημοτικό, αρχίζει να παίζει πιο συνεργατικά και μπορούμε να μιλάμε για φιλία χτίζοντας πάνω στην έννοια που τα παιδιά ήδη μαθαίνουν: το μοίρασμα.
«Μοιραζόμαστε χαμόγελα, χρόνο και παιχνίδια» λέει η Sherry Kelly,Ph.D., κλινική ψυχολόγος στη Νέα Υόρκη και το Κονέκτικατ. «Πείτε στο παιδί σας Ο φίλος είναι κάποιος με τον οποίον συνεργαζόμαστε και εξερευνούμε. Διασκεδάζουμε μαζί και μεγαλώνουμε μαζί.»
Όταν τα παιδιά πηγαίνουν στο γυμνάσιο και το λύκειο, αρχίζουν να μοιράζονται συναισθήματα, όπως ότι είναι αναστατωμένοι με κάτι που συμβαίνει στο σπίτι. Καθώς οι έφηβοι τείνουν να διαχωρίζονται από τους κηδεμόνες τους, χρειάζονται φίλους με τους οποίους να μοιραστούν τις ειλικρινείς γνώμες τους καθώς πειραματίζονται με τα πάντα, από νέα κουρέματα ως ρομαντικές σχέσεις.
Εξηγήστε στο παιδί σας ότι ο φίλος είναι κάποιος με τον οποίον μπορεί να είναι ο αυθεντικός εαυτός του, προτείνει η Dr. O Shea.
Γνωρίζετε πότε να καθοδηγήσετε και πότε να παρέμβετε
Οι αληθινοί φίλοι βγάζουν από μέσα μας τον καλύτερο εαυτό μας. Λέγοντας κάτι όπως «Όταν παίζεις με τον τάδε, η δασκάλα σου σού λέει ότι κάνεις καλή δουλειά ή βρίσκεις τον μπελά σου;» μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να κατανοήσει αν η φιλία του με κάποιο παιδί του βγάζει τον καλό του εαυτό ή όχι.
Ή, αφού το παιδί σας περάσει χρόνο με κάποιον, ρωτήστε το πώς ένιωθε. Μπορείτε να είστε πιο άμεσοι με τους εφήβους, τονίζοντας ότι οι φιλίες πρέπει να είναι αμφίδρομες και ρωτώντας ένα μεγαλύτερο παιδί τι παίρνει από τη φιλία αυτή.
Καθώς τα μικρά παιδιά, ακόμα και τα νήπια, αρχίζουν να συναντιούνται για να παίξουν ή πηγαίνουν στο σχολείο, μπορούν να έρθουν σε εσάς να μιλήσουν για τα προβλήματα που έχουν με τους άλλους. Προσπαθήστε να αντισταθείτε και να μην «φτιάξετε» αμέσως το θέμα.
«Την πρώτη φορά ή τις πρώτες φορές που το παιδί σας έρχεται σε εσάς με ένα παράπονο για κάτι που συνέβη με έναν φίλο, μπορεί να είναι χρήσιμο μόνο να ακούσετε και να πείτε ?Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνεις την επόμενη φορά;?» υποστηρίζει η Dr. O Shea. Αυτή η ερώτηση ενδυναμώνει το παιδί ώστε να αναλάβει το ίδιο τις σχέσεις του.
Αν ο γιός ή η κόρη σας έρχεται σε εσάς πολλές φορές, πείτε κάτι όπως «Γιατί πιστεύεις ότι έχεις ακόμα πρόβλημα με τον φίλο σου;» Αν δεν βρίσκουν κάποια απάντηση, ρωτήστε «Τι κάνει αυτό το παιδί καλό φίλο; Γιατί θέλεις να μείνεις φίλος με αυτό;» Μπορείτε να κάνετε μια λίστα με τις καλές ποιότητες του παιδιού αυτού και μια λίστα με τα πράγματα που δεν αρέσουν στο παιδί σας και στη συνέχεια δείτε ποια είναι μεγαλύτερη.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι είναι σημαντικό να μη βάζετε λόγια στο στόμα του παιδιού σας. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Είναι σημαντικό λοιπόν οι γονείς να επιτρέψουν στα παιδιά τους να πληγωθούν, να επανέλθουν από αυτό, να σκεφτούν πώς να έχουν μια φιλία που είναι μπερδεμένη αλλά αληθινή και όχι απλώς μια σειρά από ραντεβού για παιχνίδι.
Τούτων λεχθέντων, υπάρχουν φορές που καλό είναι να παρέμβετε στις φιλίες. Αν ένα παιδί εκφοβίζεται, δείχνει σημάδια άγχους ή κατάθλιψης ή κάνει χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ με κάποιον, τότε απαιτείται μια πιο άμεση προσέγγιση.
Να είστε ειλικρινής με τα παιδιά σας. Θέλετε να σας εμπιστευθούν και να έρχονται σε εσάς, όταν έχουν κάποιο θέμα που τα απασχολεί. Πείτε κάτι όπως «Ξέρω πως ακόμα θες να έχεις τη φιλία αυτή, αλλά με αναστατώνει να σε βλέπω τόσο αναστατωμένο. Θα σου ζητήσω να κάνεις ένα διάλειμμα. Θα κάνουμε αυτό προς το παρόν.»
Διδάξτε τα παιδιά να είναι καλοί φίλοι
Δε θέλουμε μόνο να διδάξουμε τα παιδιά μας ότι ένας φίλος πρέπει να βγάζει τον καλύτερο εαυτό σε εκείνα, αλλά και ότι τα ίδια πρέπει να βγάζουν το καλύτερο εαυτό στους φίλους τους. Το πρώτο βήμα προς αυτό, που μπορεί να γίνει από τη βρεφική ηλικία, είναι να θέσετε το καλό παράδειγμα.
Για παράδειγμα, αποφύγετε να μιλάτε αρνητικά για τους φίλους σας μπροστά στα παιδιά σας και αντ? αυτού επιτρέψτε τους να σας δουν να συγχαίρετε τους φίλους σας για κάποια επιτυχία τους.
Στα νεότερα παιδιά, ενισχύστε την καλή συμπεριφορά. Μπορεί να πείτε κάτι όπως «Μου αρέσει ο τρόπος που βοήθησες τον Γιάννη να σηκωθεί, όταν έπεσε από την κούνια.» Μπορείτε επίσης να επαινέσετε τα παιδιά για τον τρόπο που φέρονται σε αδέρφια και σε κατοικίδια ζώα. Ενθαρρύνετε πράξεις καλοσύνης και συμπόνοιας καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, όπως το να φτιάχνουν μια ευχετήρια κάρτα για έναν φίλο που αρρώστησε.
Πηγή: