ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ: Χρήσιμες Συμβουλές

Βαρβάρα Τσοπανίδου, Λογοθεραπεύτρια

Πώς εμφανίζεται;

Το παιδί αρχίζει να οικοδομεί φράσεις και να εμπλουτίζει τη σύνταξή του σε ηλικία 2-3 ετών. Σ' αυτή τη φάση, οι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν ότι το παιδί επαναλαμβάνει ορισμένες φορές την ίδια συλλαβή ή κομπιάζει με τις λέξεις. Αυτό μπορεί να διαρκέσει από μερικές μέρες μέχρι και εβδομάδες.

Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για φυσιολογικό τραυλισμό, ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις μειώνεται και εξαλείφεται μόνος του. Ωστόσο, σε μερικά παιδιά ο τραυλισμός μπορεί να συνεχιστεί και να χειροτερεύσει ή να συνοδεύεται από δυσκολίες στην αναπνοή καθώς και από τικ των ματιών ή του κεφαλιού.

Πώς θα βοηθήσουμε το παιδί που εμφανίζει τραυλισμό;

Οι γονείς συχνά αγχώνονται και δεν ξέρουν πώς ν' αντιδράσουν. Μερικοί καταφεύγουν σε κριτικά σχόλια, ενώ άλλοι πιέζουν το παιδί να μιλήσει σωστά. Αυτές οι αντιδράσεις επιβαρύνουν το παιδί συναισθηματικά. Οι γονείς πρέπει να συμβουλευθούν έναν ειδικό το γρηγορότερο δυνατό, γιατί ο τραυλισμός που αντιμετωπίζεται στην αρχή της εμφάνισής του, θεραπεύεται πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.

Επίσης, είναι σημαντικό οι γονείς να εντάξουν τις ακόλουθες αρχές στην καθημερινότητά τους:

Να επικεντρώνουν την προσοχή τους σε αυτό που θέλει να πει το παιδί κι όχι στον τρόπο που θα το πει. Να σχολιάζουν δυνατά αυτό που τους είπε δίνοντας βαρύτητα στο περιεχόμενο.
Να μην κοροϊδεύουν το παιδί.
Να μην διακόπτουν το παιδί την ώρα που μιλάει και κυρίως να μην του υποδεικνύουν πώς να μιλάει. Να του δίνουν όσο χρόνο χρειάζεται, για να ολοκληρώσει αυτό που λέει.
Να μειώνουν την ταχύτητα με την οποία μιλάνε στο παιδί. Να χρησιμοποιούν απλές φράσεις, με ενδιάμεσες παύσεις και απλό λεξιλόγιο.
Να μειώνουν τον αριθμό των ερωτήσεων που κάνουν στο παιδί. Να μην του ζητάνε να δίνει αναφορά (π.χ.πώς τα πήγες στο σχολείο;). Να ξεκινούν πρώτοι σχολιάζοντας την δική τους μέρα.
Να συζητούν για πράγματα ή αντικείμενα που είναι μπροστά στο παιδί ή που συμβαίνουν εκείνη την στιγμή. Είναι πιο εύκολο για αυτό να εκφραστεί λεκτικά για τωρινά γεγονότα παρά για το παρελθόν.
Να αποφεύγουν να ολοκληρώνουν εκείνοι τις λέξεις ή τις φράσεις του παιδιού. Κάτι τέτοιο προκαλεί μεγαλύτερο εκνευρισμό, γιατί του δίνουν την εντύπωση ότι εκείνοι αποφασίζουν για το τι θα πει καθώς και ότι πρέπει να βιαστεί να τελειώσει την κουβέντα του.
Να το βοηθούν να συμμετέχει σε μια συζήτηση δίνοντας του απεριόριστη προσοχή. Να κλείνουν την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, για να μην αποσπάται η προσοχή τους, όταν μιλάνε με το παιδί τους.
Να μην δείχνουν την αγωνία τους ή την αμηχανία τους για τον τρόπο που μιλάει το παιδί. Εάν ωστόσο εκφράσει κάποιο αρνητικό συναίσθημα, οι γονείς πρέπει να αναγνωρίσουν την ανησυχία αυτή και να του μιλήσουν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.