Πρώιμη Παρέμβαση


Η πρώιμη παρέμβαση είναι μία θεραπευτική προσέγγιση η οποία αναπτύχθηκε περίπου από την δεκαετία του ’60. Στόχος ήταν η αποτελεσματικότερη εκπαίδευση των παιδιών στο αυτιστικό φάσμα, των παιδιών με νοητική στέρηση και συναφείς δυσκολίες.

Η πρώιμη παρέμβαση θεωρείται από τις πλέον αποτελεσματικές και τεκμηριωμένες εκπαιδευτικές μεθόδους. Βασίζεται στην συμπεριφοριστική θεωρία. Βασικές αρχές της συμπεριφοριστικής θεραπείας είναι:
  • Η επανάληψη μίας συμπεριφοράς  καθορίζεται από τις προηγηθείσες συνθήκες αλλά και από τις συνέπειές της.
  • Αν τροποποιηθούν οι συνθήκες που προηγούνται και έπονται μίας συμπεριφοράς μπορεί να τροποποιηθεί η συμπεριφορά σε ποιότητα/συχνότητα/ένταση.

Έτσι η πρώιμη παρέμβαση στοχεύει τόσο να αναπτύξει ελλείμματα συμπεριφορών από όλα τα πεδία της ανάπτυξης όσο και να μειώσει ανεπιθύμητες συμπεριφορές των παιδιών με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές.  

Βασικά χαρακτηριστικά της πρώιμης παρέμβασης
  • Διεπιστημονική εκτίμηση του εκπαιδευτικού επιπέδου του παιδιού και δημιουργία ενός εξατομικευμένου προγράμματος σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του.
  • Καθορισμός των στόχων και επιμερισμός τους σε εφικτούς υποστόχους.
  • Έγκαιρη και εντατική θεραπευτική αντιμετώπιση, η οποία προϋποθέτει ένταξη του παιδιού σε θεραπεία από την ηλικία των 2 ετών. 
  • Διεπιστημονική παρέμβαση για την εκμάθηση δεξιοτήτων από τους περισσότερους αναπτυξιακούς τομείς:
    • Γνωστική ανάπτυξη
    • Επικοινωνία
    • Συμπεριφορά
    • Κοινωνικοποίηση
    • Προετοιμασία ένταξης στο σχολικό πλαίσιο
    • Αυτονομία και αυτοεξυπηρέτηση