Έξι τρόποι να κινητοποιήσετε το παιδί σας

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κινητοποιήσουμε τα παιδιά; Ως γονείς, συχνά έχουμε την αστεία, ανακριβή πεποίθηση ότι τα παιδιά μας δεν νοιάζονται, παρά μόνο αν τα πιέσουμε. Αλλά η απλή αλήθεια είναι ότι οι προσπάθειές μας να κινητοποιήσουμε τα παιδιά μας πιθανόν στρέφονται τελικά εναντίον μας.

Δεν μπορούμε να κάνουμε το παιδί μας να νοιάζεται, επειδή νοιαζόμαστε εμείς. Στην πραγματικότητα, μπορεί να εμποδίζουμε την κινητοποίησή του. Και για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η διελκυστίνδα της προσπάθειας κινητοποίησης του παιδιού συνήθως μετατρέπεται σε μάχη ισχύος. Κάτι πάει λάθος, αν νοιαζόμαστε εμείς για τους βαθμούς του παιδιού περισσότερο από το ίδιο.

Αν συνεχώς μιλάτε στο παιδί σας για τις επιδόσεις του στο σχολείο, προσπαθώντας να το κάνετε να νοιαστεί, είναι σημαντικό να σταθείτε και να  αναρωτηθείτε «Ποια είναι εδώ η ευθύνη του παιδιού μου; Ποια η δική μου;» Αν το παιδί σας δεν ολοκληρώνει τις εργασίες που πρέπει, η δική σας δουλειά ως γονέας είναι να το φέρετε προ των ευθυνών του και να του διδάξετε πώς λειτουργεί ο πραγματικός κόσμος. Στον πραγματικό κόσμο, αν δεν ολοκληρώσεις μια εργασία, δεν πληρώνεσαι.

Παρουσιάστε τις συνέπειες, για να δείξετε στο παιδί σας ποιο είναι το αποτέλεσμα των κακών επιλογών του, αλλά μην μπερδέψετε τον λόγο για τον οποίον το κάνετε αυτό με την ελπίδα ότι έτσι θα το κάνετε να νοιαστεί περισσότερο για τις ασκήσεις μαθηματικών απλώς και μόνο επειδή ενδιαφέρουν εσάς. Οι συνέπειες δεν υπάρχουν για να δημιουργούν κίνητρα. Τις παρουσιάζετε, επειδή κάνετε τη δουλειά σας ως γονείς. Στην τελική δεν μπορείτε να κινητοποιήσετε κάποιο άλλο άτομο, ώστε να νοιαστεί. Ο ρόλος σας, αντ? αυτού, είναι να εμπνεύσετε και να επηρεάσετε.

Ως γονείς, συχνά νιώθουμε υπεύθυνοι για τις επιδόσεις του παιδιού μας στη ζωή, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι έτσι. Τελικά, το παιδί είναι υπεύθυνο για τις επιλογές του. Αλλά επειδή νομίζουμε ότι η επιτυχία του παιδιού εξαρτάται από εμάς, εισχωρούμε σε ένα μέρος στο οποίο δεν ανήκουμε.  Έχουμε μάθει ότι, με κάποιον τρόπο, πρέπει να ελέγχουμε τα παιδιά μας κι έτσι συχνά μπαίνουμε στη μέση χωρίς να το πολυσκεφτούμε.

Πιστεύουμε ότι εμείς πρέπει να κινητοποιήσουμε τα παιδιά μας, ώστε να θέλουν κάποια πράγματα στη ζωή, αλλά αυτό μόνο οδηγεί τα παιδιά να λειτουργούν μόνο αντιδρώντας σε εσάς. Το παιδί σας μπορεί να συμμορφωθεί για να σας «ξεφορτωθεί» ή για να σας ευχαριστήσει, αλλά αυτό δεν το βοηθά να κινητοποιήσει μόνο του τον εαυτό του. Σίγουρα θέλετε να εμπνεύσετε και να επηρεάσετε το παιδί σας. Ο σκοπός είναι ο ίδιος: θέλετε το παιδί σας να κινητοποιηθεί. Αλλά το πώς φτάνουμε ως εκεί κάνει τη διαφορά.

Η αλήθεια είναι ότι κάποια παιδιά είναι λιγότερο κινητοποιημένα από άλλα. Υπάρχουν παιδιά που είναι έξυπνα, αλλά παίρνουν κακούς βαθμούς. Κάποια κάθονται στην τάξη και χαζεύουν, παρά τις προσπάθειες των δασκάλων και των γονιών. Ίσως κι εσείς να έχετε ένα παιδί που ξεχνά τις εργασίες του ή δεν τις πάει στο σχολείο. Ή μπορεί να έχετε παιδί στην προεφηβεία που φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για τίποτα και δεν έχει ενδιαφέροντα ή ασχολίες. Ίσως ο έφηβός σας παραδίδει εύκολα τα όπλα και δεν προσπαθεί καν. Παρά τις προσπάθειές σας, παραμένει στάσιμος ή και υστερεί. (Αν έχετε κι άλλες ανησυχίες, βεβαιωθείτε ότι κάποιος ειδικός έχει αποκλείσει ως αιτία των παραπάνω τις μαθησιακές δυσκολίες, τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα, την κατάθλιψη, τους εθισμούς και άλλες παθήσεις.)

Αν το παιδί σας είναι ένα από τα λιγότερο κινητοποιημένα, μπορεί αυτό να αποτελεί πηγή ανησυχίας, αγανάκτησης, ακόμα και απελπισίας. Και εδώ είναι που ξεκινούν τα προβλήματα. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή είναι η αντίδρασή σας στην έλλειψη κινητοποίησης του παιδιού σας και όχι στην έλλειψη κινητοποίησης αυτής καθεαυτής. Όταν ανησυχείτε για το παιδί σας, προσπαθείτε να το κινητοποιήσετε λόγω της δικής σας ανησυχίας και ξεχνάτε ότι δεν είναι δυνατόν να κάνετε κάποιον άλλον να νοιαστεί.

Αναρωτηθείτε τα εξής:

  • Η ανησυχία σας κάνει να γκρινιάζετε, να ελέγχετε τη δουλειά του, να το πιέζετε;
  • Η αγανάκτησή σας σάς κάνει να του φωνάζετε, να το παρακαλάτε, να το τιμωρείτε ή να σηκώνετε τα χέρια ψηλά;
  • Το αίσθημα ότι είστε αβοήθητοι σας κάνει να τσακώνεστε με τον/την σύντροφό σας, που φαίνονται ότι δεν κάνουν όσα πιστεύετε ότι χρειάζεται το παιδί σας για να κινητοποιηθεί;
  • Ο φόβος σας ότι το παιδί σας δεν τα καταφέρνει σας κάνει να το πιέζετε να αλλάξει και να κινητοποιηθεί;


Αν πιάνετε τον εαυτό σας να κάνει κάποιο από τα παραπάνω, μάλλον έχετε δει το παιδί σας να αντιδρά, να συμμορφώνεται για να σταματήσετε να το απασχολείτε, να εξεγείρεται ή να πεισμώνει περισσότερο. Για να είμαστε σαφείς: είτε σας αντιπαλεύει είτε κάνει ό,τι του πείτε, το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι δεν θα είναι περισσότερο κινητοποιημένο από πριν. Μπορεί τελικά να κάνει αυτό που θέλετε, αλλά ο σκοπός σας, που είναι να βοηθά τον εαυτό του να κινητοποιείται, είναι μακρινή πραγματικότητα. 

Αν έχετε αποκλείσει τις μαθησιακές δυσκολίες και τις διαταραχές συμπεριφοράς, το παιδί σας εξακολουθεί να μη συμμετέχει στην οικογενειακή ζωή και δεν κάνει τις δουλειές που πρέπει στο σπίτι ή τις εργασίες του σχολείου, τότε χρειάζεται κάπως να παρέμβετε.

Στην περίπτωση αυτή, χρειάζεται να βρεθεί προ των ευθυνών του και να του παρουσιάσετε τις συνέπειες που θα το οδηγήσουν στο σωστό μέρος. Θα παίξεις όταν τελειώσεις τη μελέτη σου και τις δουλειές σου στο σπίτι. Εφαρμόστε αυτό, ενώ παράλληλα κρατήστε μια απόσταση, ώστε να μπορέσετε να μάθετε ποιο είναι το παιδί σας. Αν δεν ξυπνάει εγκαίρως, κάντε ένα βήμα πίσω και δείτε ποιο είναι το μοτίβο του ύπνου του.

Αν υπάρχουν συγκεκριμένες δουλειές στο σπίτι, μπορείτε να μιλήσετε μαζί του και να δείτε αν μπορεί να αναλάβει κάποια διαφορετική. Ίσως να μην αρέσει στο παιδί να βάζει τα πιάτα στο πλυντήριο πιάτων και να προτιμά να βοηθάει στο μαγείρεμα, γιατί θέλει να γίνει σεφ. Με τον τρόπο αυτό βοηθάτε το παιδί να δει τον εαυτό του και να τον προσδιορίσει. Κάντε ένα βήμα παραπέρα και δείτε το πραγματικά. Έπειτα βγείτε από το μυαλό του, ώστε να μπορεί να σκέφτεται μόνο του. Ταυτόχρονα, θέστε το προ των ευθυνών του για βασικά πράγματα που πρέπει να κάνει στη ζωή.

Πώς να εμπνεύσετε το παιδί σας, ώστε να κινητοποιηθεί μόνο του;

1.      Μην αφήσετε ο άγχος σας να πιέσει το παιδί. Τότε το μόνο κίνητρο που θα του δώσετε θα είναι να σας αντισταθεί ή να συμμορφωθεί για να ηρεμήσετε, επειδή θέλει να το αφήσετε μόνο. Αυτό δεν θα το κινητοποιήσει, παρά θα του μάθει πώς να σας καθησυχάζει ή να σας μάχεται. Τότε το θέμα γίνεται η αντίδραση αντί ο εαυτός του και η εύρεση κάποιου εσωτερικού κινήτρου. Το άγχος σας και η ανάγκη σας να το δείτε να νοιάζεται το μόνο που θα δημιουργήσουν είναι μια πάλη ισχύος ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας.

2.      Γίνετε πηγή έμπνευσης. Ο μόνος τρόπος να κινητοποιήσετε το παιδί σας είναι να σταματήσετε να προσπαθείτε να το κινητοποιήσετε. Αντ? αυτού, δουλέψτε για να εμπνεύστε το παιδί σας. Πώς γίνεται αυτό; Με το να γίνετε εσείς η έμπνευση. Αναρωτηθείτε αν οι συμπεριφορές σας είναι εμπνευστικές ή ελεγκτικές. Κατανοήστε ότι το παιδί σας θα θέλει να τρέξει μακριά, αν είστε πολύ ελεγκτικοί. Σκεφτείτε κάποιον στη δική σας ζωή που σας ενέπνευσε και εργαστείτε προς αυτόν τον στόχο.

3.      Αφήστε το παιδί σας να κάνει τις επιλογές του και να αντιμετωπίσει τις συνέπειες. Αφήστε το παιδί να κάνει τις δικές του επιλογές. Όταν η επιλογή είναι κακή, θα έχει εκείνο την ευθύνη να αναλάβει τις φυσικές συνέπειες που ακολουθούν. Αν η συνέπεια του να μην ολοκληρώσει τη μελέτη του είναι ότι δεν θα έχει τον Η/Υ, τοποθετήστε την ανάγκη να ξανακερδίσει τον Η/Υ στα χέρια του. Αν ολοκληρώσει πρώτα τη μελέτη του, έχει τον Η/Υ για τον προσυμφωνημένο χρόνο. Αυτό θα είναι το κίνητρο γι? αυτό προς τη σωστή κατεύθυνση, χωρίς να χρειάζεται να του λέτε τι να κάνει, πώς να το κάνει και να του κάνετε κήρυγμα γιατί πρέπει να νοιάζεται. Ως γονέας, αυτό που πραγματικά κάνετε είναι να αναρωτιέστε «Τι θα ανεχτώ; Ποιες είναι οι αξίες και οι αρχές μου» και να τις ακολουθείτε.

4.      Μάθετε τι του αρέσει. Τι κινητοποιεί το παιδί; Τι θέλει πραγματικά; Τι μπορώ να το ρωτήσω για να ανακαλύψω και να εξερευνήσω τα ενδιαφέροντά του; Ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες του; Κάντε ένα βήμα πίσω για να δείτε το παιδί σας ως ένα ξεχωριστό άτομο. Έπειτα παρακολουθήστε τι βλέπετε. Μιλήστε του για να βρείτε τις απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις. Και ακούστε. Όχι αυτό που θα θέλατε να είναι οι απαντήσεις, αλλά αυτό που λέει το παιδί σας. Απλώς ακούστε το παιδί. Σεβαστείτε τις απαντήσεις του, ακόμα κι αν διαφωνείτε.

5.      Κάντε το παιδί σας να θέλει να κάνει το σωστό πράγμα. Αντί να ρωτάτε «Έκανες τα μαθήματά σου;», μπορείτε να ρωτήσετε «Γιατί αποφάσισες να κάνεις τα μαθήματά σου σήμερα και όχι χθες; Παρατήρησα ότι επέλεξες να μην κάνεις τη γεωμετρία χθες, αλλά κάνεις την ιστορία σου σήμερα. Ποια είναι η διαφορά;» Γίνετε ερευνητής, εξερευνήστε και αποκαλύψτε, βοηθώντας το παιδί να ανακαλύψει τα δικά του κίνητρα και τα σημεία που το δυσκολεύουν.

6.      Η συμπεριφορά του παιδιού σας δεν είναι λάθος σας. Θυμηθείτε, η έλλειψη κινήτρου του παιδιού σας δεν είναι δικό σας λάθος, οπότε μην το παίρνετε προσωπικά. Όταν το κάνετε αυτό, μπορεί στ? αλήθεια να συνεισφέρετε στην κακή επίδοση του παιδιού, καθώς δημιουργείτε αντίσταση. Όπως, όταν κοιτάζουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη από πολύ κοντά, βλέπουμε μια θολούρα, έτσι και με το παιδί μας: αν είμαστε πολύ κοντά, ταυτιζόμαστε τόσο που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το παιδί από εμάς. Αλλά αν σταθείτε ένα βήμα πιο πίσω, μπορείτε να δείτε το παιδί σας ως ξεχωριστό άτομο και να ανακαλύψετε τι του αρέσει. Τότε θα μπορέσετε να το βοηθήσετε να κατανοήσει τον εαυτό του. Όταν κάνετε ένα βήμα πίσω και παρατηρείτε, θα μάθετε τι λειτουργεί γι? αυτό, γιατί αποζητά κάποια πράγματα και τι το κινητοποιεί.

Θα υπάρξουν πράγματα για τα οποία το παιδί σας ποτέ δεν θα κινητοποιηθεί, αλλά θα συνεχίσει να απαιτείται να τα κάνει. Μπορεί να μισεί να κάνει τις δουλειές στο σπίτι και να προσπαθεί να τις αποφύγει, αλλά τότε θα υπάρχουν συνέπειες.

Ο σκοπός είναι να επηρεάσουμε το παιδί όταν έχει να κάνει με κάτι που δε θέλει και να το γνωρίσουμε αρκετά καλά ώστε να κατανοήσουμε ποιες είναι οι επιθυμίες του. Ως γονείς, θέλουμε να ενδυναμώσουμε τις δεξιότητές του, αναγνωρίζοντας τι είναι σημαντικό για αυτό. Θέλετε να βοηθήσετε το παιδί να ορίσει στον εαυτό του μόνο του, τι είναι σημαντικό γι? αυτό και τι θα κάνει για να το καταφέρει.

 

Πηγή:

https://www.empoweringparents.com/article/unmotivated-child-6-ways-get-child-going/